D Sprüch 11
De Bibl auf Bairisch
1Mänckln bei n Wögn hasst dyr Herr; nur wennst gscheid wögst, kanst n habn.

2Hoohmuet kimmt vor n Fall; ist ains bschaidn, ist s weis.

3Rödliche laitt iener Lautterkeit; Treuloose geend durch ien Falschheit zgrund.

4Reichtuem hilfft bei n Zorngricht nix; Grechtigkeit dyrrött von n Tood.

5Lautterkeit glött ainn seinn Wög; Booset bringt de Boesn z Fall.

6Rödliche röttigt ien Grechtigkeit; Treuloose fösslt de aigne Gir.

7Stirbt dyr Fräfler, stirbt sein Hoffnung; aus ist s, er haat umysünst gharrt.

8Dyr Grechte werd aus Noot grött; dyr Fräfler mueß daa einhin.

9Ruechloose rödnd önn Naahstn z Schanddn; Gotsferchter werdnd durch Umsicht gröttigt.

10Geet s yn n Grechtn guet, ist d Stat froo; kimmt dyr Fräfler um, werd gjublt.

11Guet für d Stat ist s, werd s von Frumme prisn. D Fräfler rödnd; dyrdurch werd s nidergrissn.

12Bloed ist, wer önn Naahstn eintaucht; gscheider ist s daa, glei s Mäul z haltn.

13Klaffer tragnd ieds Ghaimniss aushin; wer verständdlich ist, kan staet bleibn.

14Wo kain Raat ist, kimmt ayn Volk z Fall; geit s gnueg Raatgöbn, finddnd s Auswög.

15Arm ist, wer für Fremde guetsteet; gscheider ist s, önn Handschlag z laassn.

16Ayn Weib voll Tuget kimmt zo Eern; ayn sittnlooss haat nix wie d Schandd. Gstinket sein reimt si mit Armuet, aber Fleiß schafft ainn aynn Wolstand.

17Barmig wer ist, nutzt syr selber; umkeert ist s, ist ainer hertzloos.

18Was dyr Fräfler fexnet, triegt; saet ains Grechtigkeit, dann gruent s.

19Grechtigkeit füert sträck zo n Löbn, d Jagd naach Übl blooß zo n Tood.

20Dick haat dyr Herr de Hinterdrucktn; wenn ains önn gradn Wög geet, mag yr s.

21Nit ungstraafft bleibt dyr Fräfler, gwiß nit! Doch grött werd s Naachkunn non von Grechte.

22Ayn Weib, wo schoen ist, af ayn Schlampn, ist wie ayn Sau mit Gold an n Rüessl.

23Wünscht sir ayn Grechts öbbs, werd s erfüllt aau; was d Fräfler anströbnd, enddt in n Zorngricht.

24Ainer gibt gern; zamtdönn haat yr allweil meerer. Andre geitznd; komisch, doch werdnd s allweil örmer.

25Woltaeter werdnd reichlich gsögnt; labn wer tuet, werd selber glabt.

26Wer sein Traid zrugghaltt, dönn verfluechend s; wer s eyn d Schrann glei bringt, ja, dönn sögnend s.

27Wer dös Guete suecht, der finddt s aau; wer auf s Übl aus ist, kriegt s aau.

28Wer auf Reichtuem baut, der fallt; bau auf Grechtigkeit, dann gruenst!

29Wer sein Haus verwarloost, haat aft gar nix. Nän, der Narr werd aft dyr Bsaess von n Weisn.

30Grechtet ist ayn Löbnsbaaum; Schaach dyrgögn raaubt d Löbnskraft.

31Werd yn n Grechtn schoon vergolttn auf Erdn, wievil meerer dann yn n Fräfler und Sünder!

Proverbs 10
Top of Page
Top of Page