1Dös ist de Gschlächterfolg naach n Esau, der was aau Roetem gnennt wurd.

2Dyr Esau gheirett käningische Weiber: d Ädy, de Tochter von n Hettn Elon, d Ohlibämy, de Tochter von n Änenn, aynn Sun von n Hiber Zibon, 3und de Bäsimätt, yn n Ismyheel sein Tochter und ayn Schwöster von n Nebyjott. 4D Ädy gebar yn n Esau önn Elifäss, de Bäsimätt önn Reguheel 5und d Ohlibämy önn Jeusch, Jäläm und Korach. Dös warnd yn n Esau seine Sün, wo iem z Käning geborn wurdnd.

6Dyr Esau naam seine Weiber, Sün und Töchter, sein gantzs Heiwisch und sein Hab, sein Vih und allss, auf was yr z Käning kemmen war, und gwandert aus, furt von seinn Bruedern Jaaggen. 7Iener Bsiz war nömlich z grooß, als däß s beinandbleibn künnen haetnd. Für dös hietnd s ainfach z vil Vih; dös haet s Land ainfach nit tragn. 8Und yso ließ si dyr Esau, was aau Roetem haisst, in n Gebirg Seier nider.

9Und dös seind ietzet d Naachfarn von n Esau z Seier. Dyr Esau ist ja dyr Stammvater von de Roetemer. 10D Nämm von n Esau seine Sün warnd Elifäss, yn dyr Ädy ir Sun, was yn n Esau sein Weib war, und Reguheel, yn dyr Bäsimätt ir Sun, was aau yn n Esau sein Weib war. 11Yn n Elifäss seine Sün seind dyr Temän, Omär, Zefo, Gättäm und Kenäs. 12De Timny war yn n Elifäss, yn n Esau seinn Sun, sein Köbsweib. Si gebar yn n Elifäss önn Ämyleck. Dös warnd d Sün von dyr Ädy, yn n Esau seinn Weib. 13Yn n Reguheel seine Sün seind dyr Nähet, Serach, Schämmen und Misen. Dös warnd d Sün von dyr Bäsimätt, yn n Weib von n Esau. 14D Sün, wo d Ohlibämy, yn n Esau sein Weib und yn n Änenn sein Tochter, der was von n Zibon war, yn n Esau gebar, seind dyr Jeusch, Jäläm und Korach.

15Die aus n Esau seine Sün seind Häuptling wordn: Von n Eerstgebornen Elifäss seind dös dyr Temän, Omär, Zefo, Kenäs, 16Korach, Gättäm und Ämyleck. Dös warnd d Häuptling aus n Elifäss eyn dyr Roetem, allss Sün von dyr Ädy. 17Aus n Esau seinn Sun Reguheel warnd dös dyr Nähet, Serach, Schämmen und Misen. Dös warnd d Häuptling aus n Reguheel eyn dyr Roetem, yn dyr Bäsimätt, yn n Weib von n Esau, ire Sün. 18D Häuptling aus n Esau seinn Weib Ohlibämy warnd dyr Jeusch, Jäläm und Korach. Dös warnd d Häuptling, wo von dyr Ohlibämy, yn n Weib von n Esau und dyr Tochter von n Änenn, abgstammend. 19Dös warnd ietz also d Sün von n Esau, also Roetem, und d Aufzölung von de Häuptling.

20Dös seind d Sün von n Horer Seier, d Ureinwoner: dyr Lottän, Schobal, Zibon, Änen, 21Dischon, Ezer und Dischän. Dös warnd d Häuptling von de Horer, d Sün von n Seier, eyn dyr Roetem. 22Yn n Lottän seine Sün seind dyr Hori und Hemäm. Yn n Lottän sein Schwöster ist de Timny. 23Dös seind yn n Schobal seine Sün: dyr Alwän, Mänyhätt, Ebal, Schefi und Onäm. 24Yn n Zibon seine Sün seind dyr Eien und Änen. Dös ist der Änen, wo d Warmbrünn eyn dyr Wüestn fandd, wie yr yn seinn Vatern Zibon seine Ösln gwaidt. 25Yn n Änenn seine Kinder seind dyr Dischon und d Ohlibämy, de Tochter von n Änenn. 26Yn n Dischon seine Sün seind dyr Hemdän, Eschbän, Jiträn und Kerän. 27Yn n Ezer seine Sün seind dyr Bilhän, Säbän und Äckän. 28Yn Dischän seine Sün seind dyr Uz und Ärän. 29D Häuptling von de Horer warnd dyr Lottän, Schobal, Zibon, Änen, 30Dischon, Ezer und Dischän. Dös warnd d Häuptling von de horerischn Stämm z Seier.

31Über d Roetem gherrschnd schoon Künig, wie s z Isryheel non gar kain gaab, und zwaar die: 32Dyr Belen Beuersun greichnet d Roetem von dyr Stat Dinnhäby aus. 33Wie dyr Belen starb, kaam dyr Jobäb für iem hin, dyr Sun von n Serach aus Bozry. 34Wie dyr Jobäb starb, wurd für iem dyr Huschäm aus n Land von de Temner Künig. 35Dyr Huschäm wie starb, wurd für iem dyr Hädet Künig, dyr Sun von n Bedetn, der was d Midjaner in dyr Mober Au schlueg; sein Stat war Äbitt. 36Wie dyr Hädet starb, kaam dyr Sämlen aus Mäsrecky hin. 37Und wie dyr Sämlen starb, wurd für iem Künig dyr Schaul aus Rehybott an n Euffret. 38Wie dyr Schaul starb, wurd für iem dyr Bägl-Hänän Ächborsun Künig. 39Wie dyr Bägl-Hänän Ächborsun starb, wurd dyr Hädär aus Pägu für iem Künig. Sein Weib hieß Mechtybeel; si war yn dyr Mätred ir Tochter, und dö war von dyr Mesyhäb.

40Dös seind d Nämm von de Häuptling umbb n Esau naach ienerne Sippnen und Erter: dyr Timnen, Alben, Jettet, 41Ohlibämen, Elen, Pinon, 42Kenäs, Temän, Mibzär, 43Mägdiheel und Iräm. Dös warnd d Roetemer Häuptling naach ienerne Erter in dönn Land, wo s bsaassnd. Dyr Esau war ja dyr Stammvater von dyr Roetem.