Dyr Hieb 13
De Bibl auf Bairisch
1Seghtß, so weit bin i schoon kemmen, nur durch Losn, Schaun und Sinnen.

2Dös wasß ös wisstß, waiß schoon lang i; brauchtß nit mainen, i wär dümmer.

3Doch i rödet mit iem selbn gern; sched mit n Herrgot will i rechtn.

4Ös habtß allsand gar kain Anung; enk Salbader brauch i nity!

5Halttß diend enddlich enker Goschn; Schweiger seind de böstn Arner!

6Ietzet lustertß auf mein Weiglung; mörktß non auf, i will ietz zerfln!

7Wolltß für n Herrgot lugnhaft sachen? Haet yr denn dyrvon aynn Nutzn?

8Maintß, ös känntß sein Seitt ergreiffen und verständdlich für iem eintrötn?

9Seitß non froo, wenn er nit enk wögt; täuschn känntß n nit wie Menschn!

10Nän, der packet enk gscheid herher, aau wenntß maintß, daa känntß recht ströbern.

11Und sein Rued liess enk dyrkemmen; schröcken taettß enk, däßß enk beutlt.

12Gee, was mechtß mit dene Mörksprüch; dös seind Trümpff, wo niemer stöchend.

13Göbtß ayu Rue ietz, ietz will i rödn! Kimmt s, wie s kimmt, dös ist myr gleich ietz.

14Soll i öngstlich auf mein Löbn schaugn? Nän, i sötz allss auf ain Kartn!

15Wenn dyr Herrgot mi aft toetigt, bittschoen, sollt yr, doch i wör mi.

16I glaaub eender, dös spricht für mi; maintß, däß Fräfler dös grad pröblnd?

17Mörktß ietz auf, was i zo n Sagn haan; wie dös i segh, nemtß enk z Hertzn!

18Also, pack myr s, streitn myr s aus ietz! I bin sicher, däß i Recht haan.

19Kimmt eyn Ort her non ayn Anklag? Guet, dann sturb i aane Gögnröd.

20Herrgot, tue myr grad dös Sel nit, nit däß i mi scheuh und zammduck:

21Laaß ayn Weengerl mit deinn Druk naach, und spil nit deinn gantzn Rued aus!

22Und dann ruef mi, und i antwort, older mach myr s netty umkeert!

23Was haan i gnaun auf n Kärbholz? I mecht wissn, wie i dran bin.

24Und zwö mechst mit mir nix z Tuenn habn und behandltst mi als Gagner?

25Schiesst mit n Pfetrer nit auf Spazn, brennst wögn ainer Stupfl s Feld ab?

26Du verschreibst myr Noot und Elend; vürher zieghst de altn Sachenn.

27Mit de Füess haast mi eyn n Bloch glögt; lauern tuest, was i grad tuen kännt. Gar kainn Lung mechst mir meer zuegsteen,

28mir, aynn Trumm, dös wo dyrfäuln gaat, mir, aynn Gwand, wo d Mottnen frössnd.

Job 12
Top of Page
Top of Page