D Sälm 142
De Bibl auf Bairisch
1Ayn Unterweisung und Gebet von n Dafetn, wie yr in dyr Höln war: [2] Laut ruef i zo dir, o Herr, fleeh zo n Herrn um Gnaad.

2Iem schüt i meinn Kummerer aus, jaemert iem mein Noot.

3Bin i aau schoon ganz verzagt, nimmst di doch mein an. Wenn i sched meinn Wög geen mecht, lögnd s myr Schlingenn aus.

4Suechen kan i netty, was i mag. Niemets kimmt myr iewet z Hilf. Fliehen kan i nit; i segh kain Müg. Niemdd fraagt um mein Löbn.

5Herr, i schrei zo dir und bett: Du bist diend mein Schantz! Wennst nit öbby du mi haltst, ghoer i schoon yn n Tood.

6Los decht, wenn i fleeh zo dir! I kan niemer aus. Reiß mi aus dyr Pfrengerhand! I haet sunst kain Müg.

7Entreiß mi aus dyr Gfangenschaft! Wider preis i dann deinn Nam. De Grechtn gaand um mi si aft scharn, wennst du mir ausherhilffst.

Psalm 141
Top of Page
Top of Page