D Sprüch 13
De Bibl auf Bairisch
1Ayn weiser Bue laasst syr von n Päpp öbbs sagn; ayn zuchtlooser lost auf kain Mainung nit.

2Sagst dös Rechte, bringst ys weit; Fräfler seind grad aus auf Schaach.

3Wer sein Mäul haltt, ghaltt sein Löbn; doch wer s aufreisst, ghoert dyr Katz.

4Fäul wer ist, der kimmt auf nix; Fleissige erfüllnd syr d Wünsch.

5Dös Verlogne hasst dyr Grechte; ghasst werdnd d Fräfler ob ienn Wandl.

6De Grechtet hüett önn Schuldloosn; sein Fräfln föllt önn Gotloosn.

7Ain stöllnd si reich und habnd nix; ain stöllnd si arm, haetnd gnueg grad.

8Reich wer ist, der kan si loesn; Arme kennend dö Gfaar gar nit.

9Auf steigt d Luzern von de Grechtn. Aus lischt d Funtzn von de Fräfler.

10Liederlichkeit füert zo Hader; wer syr raatn laasst, haat s begriffen.

11Zammgraffts Guet verschwinddt; reich werst Schrit für Schrit.

12Enttäuschung macht ayn Hertz krank; Erfüllung kan ainn aufbaun.

13Niemaals lustern, dös mueß schiefgeen; wer s Gebot firchtt, dönn kimmt nix hin.

14D Leer von Weise ist ayn Quell; ausher füert s von n Tood seinn Grif.

15Einsicht kimmt allweil guet an; wem nit z traun ist, der kimmt wögg.

16Kluege denkend, vor s öbbs tuend; Narrn habnd nix wie Bloedsin pfrait.

17Ayn treulooser Bot bringt Unglück; ayn treuer Bot hilfft ain weiter.

18Arm und schändd werd, wer kain Leer mag; geert werd, wer aau öbbs behertzigt.

19Werd ayn Wunsch erfüllt, naacherd freut s ainn; mainst, ayn Narr kännt drum s Übl laassn?

20Geest mit Weise, färbt dös ab; geest mit Narrn mit, geet s dyr schlecht.

21S Unglück peinigt d Sünder; Grechte gaand ienn Loon kriegn.

22Guete laassnd d Naachfarn örbn; Bsiz von Sünder kriegt dyr Frumm.

23Aus aynn Neuumbruch löbnd Arme reichlich; ain, wo allss ghaat haetnd, verderbnd durch Unrecht.

24Wer sein Ruettn schoont, haat seinn Sun nit gern. Nootfalls züchtigt yr n, wenn yr n wirklich liebt.

25Dyr Grechte haat grad gnueg zo n Össn; dyr Gotloose dyrgögn bleibt hungrig.

Proverbs 12
Top of Page
Top of Page