Dyr Auszug 17
De Bibl auf Bairisch
1Wie s Volk Isryheel von dyr Wüestn Sinn weitertrochen war, daa schwieffend s von ainn Rastplaz zo n andern, wie s dyr Herr ieweils gabstimmt. Z Refidim schluegnd s iener Lager auf. Dortn gaab s aber kain Trinkwasser nity. 2Dösswögn gapackt s Volk önn Mosenn an und schrir: "Ayn Wasser gib üns!" Dyr Mosen aber gantwortt: "Was geetß n daa auf mi loos? Zwö stölltß n önn Herrn auf de Prob?" 3S Volk gadürstt närrisch und gmurmert gögn önn Mosenn: "Warum haast n üns überhaaupt aus Güptn aushergholt daa her? Däß mir, de Kinder und s Vih vor Durst verröckend?" 4Aftn schrir dyr Mosen zo n Herrn: "Nän, i dyrpack s niemer, dös Volk! Wenn s yso weitergeet, werdnd s mi non verstainignen aau." 5Dyr Trechtein gaab yn n Mosenn an: "Schaug, däß di s Volk nit seght, und nimm ayn Par Dietwärt mit. Nimm dönn Stab, mit dönn wost auf n Nil gschlagn haast, und gee vonhin! 6I gaa dann daa ent auf dönn Fölsn bei n Horeb steen. Daa schlagst anhin; es kimmt ayn Wasser ausher, und daa künnend s trinken." Dös taat dyr Mosen vor de Dietwärt und Isryheel ienerne Augn. 7Dös Ort gnennt yr Weig-Weig, weil dort d Isryheeler aynn Weig untraynander hietnd und önn Herrn anzweign gsuechend mit dyr Fraag: "Ist dyr Herr unter üns older nity?"

8Wie dyr Ämyleck kaam und z Refidim d Isryheeler angrif, 9gsait dyr Mosen zo n Josenn: "Suech dyr grechte Leut zamm, däß myr gögn önn Ämyleck kömpfend! I selbn stöll mi morgn eyn dönn Buckl aufhin mit n Gotsstab eyn dyr Hand." 10Dyr Josen taat, was dyr Mosen angschafft hiet, und gakömpft gögn önn Ämyleck, dyrweil dyr Mosen, Ären und Hur eyn n Gipfl von n Hugl aufhinstignd. 11So lang dyr Mosen d Hand eyn dyr Hoeh hiet, war Isryheel störcher; so oft yr s aber sinken ließ, war dyr Ämyleck obnauf. 12Wie yn n Mosenn draufer d Arm z schwaer wurdnd, gholnd s aynn Feldbummerl, schobnd n unter iem einhin, und er gsitzt si drauf. Dyr Ären und Hur gstütznd seine Arm von zesm und winster, yso däß seine Höndd hinst eyn s Tagabhingeen herhieltnd. 13Yso glögt dyr Josen d Ämylecker nider.

14Drafter spraach dyr Herr zo n Mosenn: "Halt dös in aynn Weistuem föst und praeck s yn n Josenn ein: D Ämylecker müessnd wögg von dyr Welt!" 15Dyr Mosen gabaut aynn Altter und gaab iem dönn Nam "Sigherr". 16Er gsait: "Dös ist s Zaichen für ünser Signumft durch n Herrn. Kömpfen tuet dyr Trechtein gögn önn Ämyleck von Kunn zo Kunn."

Exodus 16
Top of Page
Top of Page