Thayer's Greek Lexicon STRONGS NT 3948: παροξυσμόςπαροξυσμός, παροξυσμου, ὁ ( παροξύνω, which see); 1. an inciting, incitement: εἰς παροξυσμόν ἀγάπης (A. V. to provoke unto love), Hebrews 10:24. 2. irritation (R. V. contention): Acts 15:39; the Sept. twice for קֶצֶף, violent anger, passion, Deuteronomy 29:28; Jeremiah 39:37 (); Demosthenes, p. 1105, 24.'
Forms and Transliterations παρεωραμένη παρεωραμένος παρεωραμένω παροξυσμον παροξυσμόν παροξυσμὸν παροξυσμος παροξυσμός παροξυσμὸς παροξυσμώ παρορώ παρόψεται paroxusmon paroxusmos paroxysmon paroxysmòn paroxysmos paroxysmòsLinks Interlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts |
|