STRONGS NT 2729: κατισχύω

κατισχύω: imperfect κατίσχυον; future κατισχύσω; 1 aorist subjunctive 2 person plural κατισχύσητε (Luke 21:36 T Tr text WH); the Sept. mostly for חָזַק; among Greek writings especially by Polybius, Diodorus, Dionysius Halicarnassus; properly, to be strong to another's detriment, to prevail against; to be superior in strength; to overpower: followed by an infinitive, Luke 21:36 T Tr text WH (prevail (i. e. have full strength) to escape etc.); to overcome, τίνος (Jeremiah 15:18), Matthew 16:18 (meaning, 'not even the gates of Hades — than which nothing was supposed to be stronger — shall surpass the church in strength'); absolutely, to prevail (i. e. succeed, accomplish one's desire): Luke 23:23.

Forms and Transliterations

κατίσχυε κατίσχυεν κατισχύετε κατισχυέτω κατισχυέτωσαν κατισχυον κατίσχυον κατισχύοντες κατισχύουσί κατίσχυσα κατισχύσαι κατίσχυσαν κατίσχυσάν κατισχύσαντες κατισχύσας κατισχύσατε κατίσχυσε κατισχύσει κατίσχυσεν κατισχύση κατισχυσητε κατισχύσητε κατίσχυσον κατισχύσουσι κατισχυσουσιν κατισχύσουσιν κατισχύσω κατισχύσωσιν κατισχύων κατοικεσιας κατοικεσίας katischuon katischusete katischusēte katischusousin katischyon katíschyon katischysete katischysēte katischýsete katischýsēte katischysousin katischýsousin

Links

Interlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts