2340. théreuó
Thayer's Greek Lexicon
STRONGS NT 2340: θηρεύω

θηρεύω: 1 aorist infinitive θηρεῦσαί; (from θήρα, as ἀγρεύω from ἄγρα (cf. Schmidt, chapter 72, 3)); from Homer down; to go a hunting, to hunt, to catch in hunting; metaphorically, to lay wait for, strive to ensnare; to catch artfully: τί ἐκ στόματος τίνος, Luke 11:54.

Forms and Transliterations
εθηρεύθη εθήρευσαν εθήρευσάν εθηρεύσαντο θηρευόμενα θηρευόμενοι θηρεύοντες θηρευόντων θηρευσαι θηρεύσαι θηρεύσαί θηρεῦσαί θηρεύσαισαν θηρεύσας θηρεύσει θηρεύσεις θήρευσόν θηρεύσονται θηρεύσουσιν θηριάλωτον θηρίαλωτον θηριαλώτου θηριαλώτων θηριόβρωτος thereusai thereûsaí thēreusai thēreûsaí
Links
Interlinear GreekInterlinear HebrewStrong's NumbersEnglishman's Greek ConcordanceEnglishman's Hebrew ConcordanceParallel Texts
2339
Top of Page
Top of Page