Thayer's Greek Lexicon STRONGS NT 1462: ἔγκλημαἔγκλημα (see ἐν, III. 3), ἐγκλήματος, τό (ἐγκαλέω), accusation: the crime of which one is accused, Acts 25:16; ἔγκλημα ἔχειν, to have laid to one's charge, be accused of a crime, Acts 23:29. (Often in Attic writings from Sophocles and Thucydides on.) Forms and Transliterations εγκεκολαμμένα εγκεκολαμμέναι εγκλημα έγκλημα ἔγκλημα εγκληματος εγκλήματος ἐγκλήματος έγκληρον εγκλοίωσαι εγκοίλια εγκοιλοτέρα εγκολαπτά εγκολληθήσεται enklema enklēma énklema énklēma enklematos enklēmatos enklḗmatosLinks Interlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts |