STRONGS NT 1256: διαλέγομαι

διαλέγομαι; imperfect διελεγομην; (1 aorist 3 person singular διελέξατο (L T Tr WH in Acts 17:2; Acts 18:19)); 1 aorist διελεχθην; (middle of διαλέγω, to select, distingish);

1. to think different things with oneself, mingle thought with thought (cf. διαλογίζομαι); to ponder, revolve in mind; so in Homer.

2. as very frequent in Attic, to converse, discourse with one, argue, discuss: absolutely, Acts (); f; (); περί τίνος, Acts 24:25; τίνι, with one, Acts 17:17; Acts 18:19; Acts 20:7; Hebrews 12:5; ἀπό τῶν γραφῶν, drawing arguments from the Scriptures, Acts 17:2; πρός τινα, Acts 17:11; Acts 24:12; with the idea of disputing prominent: πρός ἀλλήλους, followed by the interrogative τίς, Mark 9:34; περί τίνος, Jude 1:9.

διαλεγεται διαλέγεται διαλέγομαι διαλεγόμενοι διαλεγομενον διαλεγόμενον διαλεγομενος διαλεγόμενος διαλεγομενου διαλεγομένου διελεγετο διελέγετο διελεξατο διελέξατο διελέχθη διελεχθησαν διελέχθησαν dialegetai dialégetai dialegomenon dialegómenon dialegomenos dialegómenos dialegomenou dialegoménou dielechthesan dielechthēsan dieléchthesan dieléchthēsan dielegeto dielégeto dielexato dieléxatoInterlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts