1239. diadidómi
Thayer's Greek Lexicon
STRONGS NT 1239: διαδίδωμι

διαδίδωμι; future διαδιδώσω (Revelation 17:13 Rec.); 1 aorist διέδωκα; 2 aorist imperative διάδος; passive, imperfect 3 person singular διεδίδοτο (Acts 4:35), for which L T Tr WH read διεδίδετο (see ἀποδίδωμι);

1. to distribute, divide among several (cf. διά, C. 3): τί, Luke 11:22; τί τίνι, Luke 18:22 (Lachmann δός); John 6:11 (Tdf. ἔδωκεν); passive Acts 4:35. Its meaning is especially illustrated by Xenophon, Cyril 1, 3, 7 τόν Κυρον λαβόντα τῶν κρεῶν διαδιδοναι τοῖς ... θεραπευταις ... τοιαῦτα ἐποίει, ἕως διεδιδου πάντα ἔλαβε κρέα.

2. to give over, deliver: τί τίνι, Revelation 17:13; but here G L T Tr WH have restored διδοασι (cf. δίδωμι, at the beginning).

Forms and Transliterations
διαδιδωσιν διαδίδωσιν διαδος διάδος διαδώσει διεδιδετο διεδίδετο διεδίδοτο διέδωκε διεδωκεν διέδωκεν diadidosin diadidōsin diadídosin diadídōsin diados diádos diedideto diedídeto diedoken diedōken diédoken diédōken
Links
Interlinear GreekInterlinear HebrewStrong's NumbersEnglishman's Greek ConcordanceEnglishman's Hebrew ConcordanceParallel Texts
1238
Top of Page
Top of Page