1 Διὰ  τοῦτο  δεῖ  περισσοτέρως  προσέχειν  ἡμᾶς  τοῖς  ἀκουσθεῖσιν,  μή‿  ποτε  παραρυῶμεν.  2 εἰ  γὰρ  ὁ  δι’  ἀγγέλων  λαληθεὶς  λόγος  ἐγένετο  βέβαιος,  καὶ  πᾶσα  παράβασις  καὶ  παρακοὴ  ἔλαβεν  ἔνδικον  μισθαποδοσίαν,  3 πῶς  ἡμεῖς  ἐκφευξόμεθα  τηλικαύτης  ἀμελήσαντες  σωτηρίας;  ἥτις  ἀρχὴν  λαβοῦσα  λαλεῖσθαι  διὰ  τοῦ  Κυρίου,  ὑπὸ  τῶν  ἀκουσάντων  εἰς  ἡμᾶς  ἐβεβαιώθη,  4 συνεπιμαρτυροῦντος  τοῦ  Θεοῦ  σημείοις  τε  καὶ  τέρασιν  καὶ  ποικίλαις  δυνάμεσιν  καὶ  Πνεύματος  Ἁγίου  μερισμοῖς  κατὰ  τὴν  αὐτοῦ  θέλησιν. 

5 Οὐ  γὰρ  ἀγγέλοις  ὑπέταξεν  τὴν  οἰκουμένην  τὴν  μέλλουσαν,  περὶ  ἧς  λαλοῦμεν. 

6 διεμαρτύρατο  δέ  πού  τις  λέγων  Τί  ἐστιν  ἄνθρωπος  ὅτι  μιμνῄσκῃ  αὐτοῦ;  ἢ  υἱὸς  ἀνθρώπου  ὅτι  ἐπισκέπτῃ  αὐτόν; 

7 ἠλάττωσας  αὐτὸν  βραχύ  τι  παρ’  ἀγγέλους,  δόξῃ  καὶ  τιμῇ  ἐστεφάνωσας  αὐτόν,  (καὶ  κατέστησας  αὐτὸν  ἐπὶ  τὰ  ἔργα  τῶν  χειρῶν  σου) 

8 πάντα  ὑπέταξας  ὑποκάτω  τῶν  ποδῶν  αὐτοῦ.  ἐν  τῷ  γὰρ  ὑποτάξαι  αὐτῷ  τὰ  πάντα  οὐδὲν  ἀφῆκεν  αὐτῷ  ἀνυπότακτον.  νῦν  δὲ  οὔπω  ὁρῶμεν  αὐτῷ  τὰ  πάντα  ὑποτεταγμένα· 

9 τὸν  δὲ  βραχύ  τι  παρ’  ἀγγέλους  ἠλαττωμένον  βλέπομεν  Ἰησοῦν  διὰ  τὸ  πάθημα  τοῦ  θανάτου  δόξῃ  καὶ  τιμῇ  ἐστεφανωμένον,  ὅπως  χάριτι  Θεοῦ  ὑπὲρ  παντὸς  γεύσηται  θανάτου. 

10 Ἔπρεπεν  γὰρ  αὐτῷ,  δι’  ὃν  τὰ  πάντα  καὶ  δι’  οὗ  τὰ  πάντα,  πολλοὺς  υἱοὺς  εἰς  δόξαν  ἀγαγόντα  τὸν  ἀρχηγὸν  τῆς  σωτηρίας  αὐτῶν  διὰ  παθημάτων  τελειῶσαι.  11 ὅ  τε  γὰρ  ἁγιάζων  καὶ  οἱ  ἁγιαζόμενοι  ἐξ  ἑνὸς  πάντες·  δι’  ἣν  αἰτίαν  οὐκ  ἐπαισχύνεται  ἀδελφοὺς  αὐτοὺς  καλεῖν, 

12 λέγων  Ἀπαγγελῶ  τὸ  ὄνομά  σου  τοῖς  ἀδελφοῖς  μου,  ἐν  μέσῳ  ἐκκλησίας  ὑμνήσω  σε· 

13 καὶ  πάλιν  Ἐγὼ  ἔσομαι  πεποιθὼς  ἐπ’  αὐτῷ·  καὶ  πάλιν  Ἰδοὺ  ἐγὼ  καὶ  τὰ  παιδία  ἅ  μοι  ἔδωκεν  ὁ  Θεός. 

14 ἐπεὶ  οὖν  τὰ  παιδία  κεκοινώνηκεν  αἵματος  καὶ  σαρκός,  καὶ  αὐτὸς  παραπλησίως  μετέσχεν  τῶν  αὐτῶν,  ἵνα  διὰ  τοῦ  θανάτου  καταργήσῃ  τὸν  τὸ  κράτος  ἔχοντα  τοῦ  θανάτου,  τοῦτ’  ἔστιν  τὸν  διάβολον,  15 καὶ  ἀπαλλάξῃ  τούτους,  ὅσοι  φόβῳ  θανάτου  διὰ  παντὸς  τοῦ  ζῆν  ἔνοχοι  ἦσαν  δουλείας.  16 οὐ  γὰρ  δή‿  που  ἀγγέλων  ἐπιλαμβάνεται,  ἀλλὰ  σπέρματος  Ἀβραὰμ  ἐπιλαμβάνεται.  17 ὅθεν  ὤφειλεν  κατὰ  πάντα  τοῖς  ἀδελφοῖς  ὁμοιωθῆναι,  ἵνα  ἐλεήμων  γένηται  καὶ  πιστὸς  ἀρχιερεὺς  τὰ  πρὸς  τὸν  Θεόν,  εἰς  τὸ  ἱλάσκεσθαι  τὰς  ἁμαρτίας  τοῦ  λαοῦ.  18 ἐν  ᾧ  γὰρ  πέπονθεν  αὐτὸς  πειρασθείς,  δύναται  τοῖς  πειραζομένοις  βοηθῆσαι.